Vasko Popa rođen je u Grebencu kod Bele Crkve, 29. juna 1922. godine. Po etničkom poreklu je bio Rumun.
Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Vršcu. Upisao je Filozofski fakultet u Beogradu, a studije nastavlja u Bukureštu i Beču. Za vreme Drugog svetskog rata bio je zatvoren u nemačkom koncentracionom logoru u Zrenjaninu. Nakon završetka rata diplomirao je na romanskoj grupi Filozofskog fakulteta u Beogradu. Bavio se i novinarstvom.
Prve pesme objavljuje u listovima Književne novine i Borba.
Njegova prva zbirka pesama Kora (1953), uz 87 pesama Miodraga Pavlovića, smatra se početkom srpske posleratne moderne poezije.
Prevođen je na 19 jezika i proglašavan je za jednog od najvećih svetskih pesnika. Vasko Popa je jedini domaći pesnik kome je celokupno stvaralaštvo objavljeno u Engleskoj i Americi. Član Srpske akademije nauka i umetnosti, nazivali su ga „jezičkim čudotvorcem i poslednjim velikim originalnim pesnikom“.
Duško Radović je imao običaj da u nekoliko reči opiše svoje kolege pisce, a za Vaska Popu je rekao „Vasko Popa je najproganjaniji srpski pisac. On je prognan u – Gradski komitet!“
